کنفرانس شانگهای 1909

اولین قدم در راستای همکاری بین‌المللی در مبارزه با ترانزیت و محدودسازی مصرف مواد مخدر در فوریه 1909 (بهمن 1287) و در قالب تشكیل اولین مجمع بین‌المللی بر ضد مواد مخدر به همت ایالات متحده در "شانگهای چین" برداشته شد تا واکنشی در برابر گسترش روزافزون تجارت مواد مخدر باشد. ابتدا قرار بود تنها کشورهایی که به تجارت تریاک در خاور دور مرتبط هستند در این کنفرانس حضور داشته باشند، اما در نهایت نمایندگانی از دولت‌های 13 کشور در کنفرانس مزبور گرد هم آمدند. این دولت‌ها عبارت بودند از: ایالات متحده آمریکا (3 نماینده)، اتریش-مجارستان (1 نماینده) چین (4 نماینده), فرانسه (3 نماینده)، آلمان (2 نماینده) بریتانیای کبیر (5 نماینده که یکی از نمایندگان از کانادا بود)، ایتالیا (1 نماینده)، ژاپن (3 نماینده)، هلند (2 نماینده)، ایران (2 نماینده)، پرتغال (2 نماینده)، روسیه (1 نماینده)، و سیام (تایلند) (3 نماینده).

در این کنفرانس که در 14 جلسه از یکم تا بیست‌ و ششم فوریه 1909 برگزار شد، چند قطعنامه تصویب شد که موضوع آن‌ها جلوگیری از اعتیاد به مورفین و حذف تدریجی استعمال تریاک بود. همچنین توصیه‌هایی مرتبط با اصلاح سوء مصرف تریاک و مشتقات آن نسبت به امتیازنامه‌ها و توافقات خارجی در چین ارائه شد مبنی بر اینکه باید در نظام مقررات موجود در کشورهایی که مصرف غیردارویی تریاک در آن‌ها ممنوع نیست، تجدید نظر صورت بگیرد و اینکه هریک از نمایندگان باید دولت متبوع خود را به تحقیق علمی در مورد آثار تریاک و فرآورده‌های آن و راه‌های درمان آن، توصیه نماید. در آخر نیز همکاری بین‌المللی برای جلوگیری از قاچاق تریاک به کشورهایی که قانون ممنوع‌کننده در آن‌ها حاکم است، مورد حمایت قرار گرفت. در این کنفرانس اثری از تلاش برای اعمال قوانین کیفری در این زمینه دیده نمی‌شود.