کانابیس ماده‌ای روان‌گردان است که از گیاه شاهدانه گرفته می‌شود. از صمغ این گیاه حشیش (با نام‌های بنگ یا چرس نیز شناخته می‌شود) و از برگ و گل خشک‌شده این گیاه ماری‌جوآنا (با نام‌های گراس، علف یا گل نیز شناخته می‌شود) استحصال می‌شود.
مصرف کانابیس موجب بروز احساسات مختلفی در فرد از قبیل حس سرخوشی، تغییر در اداراکات ذهنی، اختلال در حافظه کوتاه مدت و در مواردی اضطراب، هذیان، توهم، روان‌پریشی و ... می‌شود.
شواهد نشان می‌دهد که مصرف این ماده مخدر قدمتی طولانی در تاریخ زندگی بشر داشته است و از خواص آن برای منظورهای متفاوتی استفاده می‌شده است. با این حال از حدود قرن چهاردهم میلادی محدودیت‌هایی برای مصرف آن ایجاد شد و از ابتدای قرن بیستم در اکثر کشورهای دنیا، کاشت و استفاده از آن غیرقانونی بوده است.
اروگوئه اولین کشوری بود که در سال 2013 مصرف تفریحی این ماده را قانونی اعلام نمود. پس از آن کشورهای دیگری مانند کانادا، گرجستان، مالت، مکزیک، آفریقای جنوبی و مکزیک نیز مصرف این ماده را قانونی کردند. علاوه بر آن در 21 ایالت آمریکا نیز مصرف کانابیس قانونی است.
شاید بتوان جرم‌زدایی از مصرف این ماده مخدر در برخی از کشورها و نیز اقدامات تبلیغاتی قاچاقچیان مواد مخدر در کم‌خطر نشان دادن عوارض مصرف این ماده را از اصلی‌ترین دلایل گستردگی مصرف این ماده مخدر در جهان دانست.
شکل زیر نشان دهنده پراکندگی مصرف کانابیس بر اساس سن و جنس مصرف‌کنندگان در جهان است. همانطور که روشن است، بیشترین مصرف‌کنندگان این ماده مخدر پسران جوان و نوجوان هستند. مسئله‌ای که با مشاهدات میدانی در کشور ما نیز سازگار است.
مصرف‌کنندگان کانابیس بر اساس سن و جنس
کانابیس
دیدگاه خود را بنویسید