کاهش تقاضا به نوعی پیشگیری است. در چند دهه گذشته با توجه به افزایش تعداد مصرف‌کنندگان در گروه‌های سنی جوان به ویژه دانش‌آموزان، دانشجویان و زنان، دولت فیلیپین مبارزه اساسی را در ارتباط با کاهش تقاضا شروع کرده است.
رویکردهای کاهش تقاضا در فیلیپین در این سال‌ها عبارت بودند از:
۱. برنامه‌های توسعه‌ای برای کودکان و جوانان توسط دولت و سازمان‌های داوطلب مثل برنامه‌های آموزشی در مدرسه و خارج از آن، فعالیت‌های پیشاهنگی و برنامه‌های مبتنی بر فعالیت‌های مردمی توسط جوانان
۲. برنامه‌های آموزش والدین از طریق انجمن اولیاء و مربیان، شورای والدین و برنامه‌های بنیادین آموزشی برای بزرگسالان
۳. گنجاندن برنامه‌های آموزشی درسی در مدارس، نظیر علوم اجتماعی، آموزش بهداشت و خدمات مشاوره.
۴. ایجاد برنامه‌های اجتماعی از طریق آموزش رهبران جامعه، پروژه‌های توسعه جامعه شهری، برنامه‌های بهداشتی برای کودکان و حتی نوزادان، پروژه‌های رفاه اجتماعی، برنامه‌های تغذیه‌ای، برنامه‌های بهداشت روانی، برنامه‌های ارتباط اجتماعی پلیس در بخش‌های محلی و سازمان‌های مدنی-اجتماعی و مذهبی.
۵. فراهم سازی جایگزین‌ها و تسهیلات برای افراد جوان نظیر: مداخله مذهبی، مدنی-اجتماعی، فعالیت‌های فرهنگی و اقدام‌های خلاق، مشارکت در فعالیت‌های ورزشی و نشاط‌آور، برنامه‌های آموزش مهارت، برنامه‌های درمان سرپایی، آموزش رهبری جوانان و مشاوره گروه‌های همسال، سمینارها و انجمن اجتماعی.
محتوای برنامه‌های آموزشی برای جوانان مبتنی بر شناخت آنان از ارزش‌های درونی، شامل وضعیت جسمانی و روانی است. برای والدین برنامه‌ها شامل مباحث در مورد ماهیت، وسعت و دامنه معضل مواد مخدر است. در این برنامه‌ها طرز رفتار والدین با فرزندان و مصارف پزشکی و غیر پزشکی مواد اعتیادآور شرح داده می‌شود. از طرف
دیگر رهبران جامعه توجه خاصی به موضوعات پیشگیری و کنترل، امور اجرای قانون، درمان و بازتوانی دارند.
تعدادی از این برنامه‌ها عبارت‌اند از:
1. سمینار- گروه کاری رهبری جوانان:
این برنامه به تجهیز و آماده سازی جوانان از طریق ارتقای سطح مهارتی می‌پردازد. در این برنامه پروژه‌های تفریحی و خدمات اجتماعی گنجانده شده و رویکرد کلی آن رهبری جوانان در گروه همسالان است به نحوی که موضوع پیشگیری را در بین گروه تقویت نماید. از جمله پروژه‌های تفریحی کنسرت‌های سالانه‌ای است که با حضور هنرمندان محلی با کاروان‌ها و نمایشگاه‌ها در مناطق کلیدی که جوانان در آن تردد می‌کنند، مانند مراکز خرید برگزار می‌شود.
2. سمینار آموزشی برای والدین:
در این سمینار برنامه‌های ویژه برای آموزش والدین به منظور ارتقای سطح تربیت فرزندان در خانه تدارک دیده شده است. والدین بر اساس این برنامه‌ها می‌آموزند که چگونه با فرزندان معتاد خود رفتار نمایند. به نحوی که منجر به تغییر نگرش منفی آنان شده و روند درمان معتادان را تسهیل نماید. برنامه کلیدی دیگری که برای تحکیم خانواده به عنوان اولین خط دفاعی در برابر مصرف مواد اجرا می‌شود، آموزش سیستماتیک برای فرزندپروری مؤثر است که در آن والدین درباره راه‌هایی برای بهبود روابط خود با فرزندانشان و شناسایی و ارجاع افراد وابسته به مواد برای مراقبت مناسب، آموزش می‌بینند. از سالمندان یا افراد مسن نیز به عنوان مدافعان پیشگیری و کنترل مصرف مواد مخدر استفاده می‌شود.
3. یکپارچه‌سازی برنامه‌های پیشگیری از مصرف مواد مخدر:
صلیب سرخ فیلیپین برنامه‌های آموزشی یکپارچه را به منظور پیشگیری از مصرف مواد مخدر انجام می‌دهد.
4. برنامه‌های پیشاهنگی به منظور آموزش پیشگیری:
بر اساس این برنامه، جوانان ضمن آموزش مسئولیت‌پذیری به طور گسترده در برنامه‌های پیشگیرانه مشارکت می‌کنند. برنامه توسعه اجتماعی یکپارچه یکی از موارد برنامه‌های پیشاهنگی است. این برنامه شامل مواردی همچون تقویت ارتباط میان والدین – فرزند و معلم از طریق انجمن اولیاء و مربیان، بالا بردن امکان دستیابی به فرصت‌ها برای دانش آموزان به منظور شرکت در فعالیت‌های درسی، تقویت خدمات راهنمایی و مشاوره‌ای برای دانش‌آموزان، افزایش گفتمان‌های جامعه – مدرسه برای به حداقل رسانیدن مشکلات بهداشتی و اجتماعی موجود و ارتقای سطح کمی و کیفی برنامه‌های رادیویی، تلویزیونی و چاپ بروشور، جزوه و پوستر است.
دیدگاه خود را بنویسید